Mi(-paradóussau)
Piptatherum paradoxum
Poaceae Graminaceae
Nom en français : Piptathérum paradoxal.
Descripcioun :Aquéu mi trachis dins li bos e i pèd de baus. La planto èi bèn verdo emé de fueio larjo. La lengueto èi courteto, e à soun entour se vèson proun de péu. Se lis espigo soun verdo claro jouino, la lemma, que porto uno longo arèsto (8 à 15 mm) devèn negro un cop maduro.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Grando erbo
Taio : 0,6 à 1,2 m
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Piptatherum
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Tribu : Stipeae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 10 à 35 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1000 m
Aparado : Noun
Mai à juliet
Liò : Blachiero
- Bos clar
- Baus
Estànci : Termoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Éurimediterrano-Ouèst
Ref. sc. : Piptatherum paradoxum (Desf.) P.Beauv., 1812
Frais-di-flour-blanco
Fraxinus ornus
Oleaceae
Autre noum : Frais-de-la-mauno.
Noms en français : Frêne à fleurs, Orne.
Descripcioun :Pichot frais que trachis dins li relarg umide e caud. Se recounèis à si flour blanco qu'an de lòngui petalo primo. Li fueioun soun pu larg qu'encò lou frais, Fraxinus excelsior.
Usanço :Es un aubre qu'es esta planta dins mant'un relarg. A l'incisioun, s'escoulo uno meno de mauno blanco qu'a un goust sucra (sèbo), proun utilisado en Sicilo. La mauno èi lachativo e vertuouso pèr apasima la pèu. Ei di proun utilisado pèr d'ùni crèmo.
Port : Aubre
Taio : 1 à 8 m
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Fraxinus
Famiho : Oleaceae
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 1,5 cm
Flourido : Printems
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Fourèst de gaudre
- Ribiero
- Pargue
Estànci : Termoumediterran à Subremediterran
Couroulougi : Eurimediterranenco
Ref. sc. : Fraxinus ornus L., 1753